Forum Dąbrowskiego Klubu Fantasyki Bastion

Gość

oczywiście mowa tu o nowofalowym autorskim projekcie michała oracza, osadzonym w stylistyce lovecrafta i atmosferze zewu cthulhu, zawierającym się w cieniutkiej broszurce wydanej nakładem wydawnictwa portal.

grał ktoś może ? gra ? miał choćby styczność ? zasłyszał tu lub ówdzie ?

MrGollum

Niestety nie udało mi się zagrać ani poprwadzić tego systemu , ale jest on napewno bardzo dobry ponieważ pomimo tego że liczy sobie tylko kilkanaście stron odniósł duży sukces i jest jednym z nieklicznych systemów powstałych w polsce które zostają wydane za granicą. Myśle że cena tego podręcznika jest na tyle niska (około 15zl), ze jak będe mia.ł okazje to napewno go kupie Smile

"Gdyby Lovecraft grał w RPG, wybrałby De Profundis - jestesmy tego pewni!" twierdzi wydawca gry - Wydawnictwo Portal.

Gib_gibon

Niestety nie słyszałem mógłby ktoś powiedzieć czym ten system różni się od Zewa? Czekam na odpowiedź z góry dzięki;]

Gość

Dołanczam się do prośby poprzednika Smile

Gość

jaka jest różnica pomiędzy de profundis oracza a call of cthulhu petersena i willisa ?
ano, dość zasadnicza.

nie bardzo da się go poprowadzić Wink

dokładne rozwinięcie tego, co tu napiszę znajdziecie oczywiście na wspomnianych zaledwie kilku stronach de profundis, które, jak także wspomniano otrzymacie za naprawdę niewielkie pieniądze.
jednakże tu, z punktu widzenia sknery, nie o te strony właśnie chodzi, lecz o to, co na nich, a mianowicie sam pomysł i jego wykonanie, a za to warto dać te parę złotych, wierzcie.

w czym rzecz.
jak już wspomniałem, de profundis to zaledwie pomysł, dobra propozycja dla fanów gatunku i co ciekawe (o czym sam michał nawet pisze) do samej zabawy (gdyż nie jest to już gra rpg stricte ) te kilka stron na dobrą sprawę Wam wcale nie jest potrzebne.

koniec reklamy, teraz trochę o tym, co w środku.

de profundis dlatego zdobyło taką popularność na całym świecie, ponieważ, między innymi, jest propozycją rozrywki indywidualnej. zatem każdy z Was, nawet z anginą będzie mógł się odrobinę wystraszyć tuż przed paciorkiem Wink

drugim atutem jest fakt, że te kilka kartek to, dokładnie rzecz biorąc, nie jedna, a trzy gry w zasadzie. trzy zupełnie różne pomysły na eksplorację mitów lovecrafta.
w pierwszym z nich, oracz proponuje grę indywidualną. polega ona na określonym sposobie prowadzenia dziennika, który koniec końców, staje się opowieścią o autorze popadającym w obłęd, poprzez swoje badania i poszukiwania.
sposób, w jaki de profundis proponuje prowadzić ów dziennik polega na zbieraniu do kupy pozornie niezwiązanych ze sobą faktów i elementów prozy samotnika z providence.

drugi z pomysłów bazuje na typowej epistolografii, a mianowicie pisaniu listów.
podobny efekt, o którym mowa powyżej, a zatem podobna forma tworzenia opowieści. różnica taka, że w całej zabawie bierze udział nie jedna a minimum dwie osoby, które piszą do siebie nawzajem listy stylizowane na listy rodem z arkham i innych ciekawych miejsc, znamiennych dla prozy lovecrafta.

trzeci pomysł jest niespodzianką, myślę, że wartą zachowania go w tajemnicy, do czasu, gdy sami jej nie odkryjecie.

nomen omen, de profundis to taka swoista zabawa formą stylizowaną na realia gór szaleństwa i tejemniczych kultów przedwiecznych bogów, dla wytrwałych (!).

wysiłek wart swego efektu, wierzcie.

zainteresowane sknery odsyłam do antykwariatów z literaturą science fiction/fantasy, gdzie przy odrobinie szczęścia kupicie to cudeńko nawet za przysłowiowego piątaka.